Bildiğiniz gibi, "Tanrı'nın evlatları" ile "insan kızların" biraraya geldikleri, günümüz İncil'inde geçmekte. İlginç ve akıl çelen bir konu, değil mi? Hal böyle olunca fantastik edebiyat, özellikle Hush, Hush ve Fallen/Düşüş gibi serilerin dünya çapındaki başarılarından sonra, bizlere Nephilim öyküleri sunmaya ara vermeden devam ediyor.
Henüz ilk 100 sayfasını okuduğum, toplam 447 sayfadan oluşan Sweet Evil'ın çıkış noktası ilgi çekici olsa da yazarın lafı uzata uzata, döndüre dolandıra anlatması açıkçası uykumu getirdi. Eğer uyumazsam, kitabı okumaya devam edeceğim!
Genel anlamda, bir melek ile iblisin aşkının meyvesi (!) olan 16 yaşındaki Anna Whitt, anne karnındaki halini bile hatırlayabilen, Patti isimli yardımsever bir kadın tarafından evlatlık edinilen doğa üstü güçlerle donanmış bir genç kız. Kilometrelerce uzaktaki bir kokuyu duyabilir, geceleri gayet net görebilir ve kulaklarının işitmeyeceği şey yoktur. Neredeyse. Benim en çok ilgimi çeken ise, daha önce Evermore/Sonsuz'da karşılaştığım, auraları görebilme özelliği. Mesela, öfkeli bir anında senin auranın rengini görebilir. Süper!
Bir de "kötü çocuk" (olmazsa olmaz!) Kaiden Rowe'umuz var. (Dikkat! İsmi "Kayden" şeklinde okunuyor.) O da gayet klişelere tutunmuş bir karakter. Diğer yandan, kitabın ilk 100 sayfasında yaşanan en büyük klişe, Anna'nın bir partide içeceğine ilaç katılmasıydı. Absürt.
