Wendy Higgins'in Yeni Romanı: The Great Hunt

Büyücülere müsamaha gösterilmeyen Lochlanach Krallığı'nda yüreklere korku salan esrarengiz bir canavar terör estirir. Kral Charles Lochson, ülkedeki tüm avcıları eşi benzeri görülmemiş bir yarışmaya davet eder: Halkı ölümüne korkutan bu vahşi yaratığı kim öldürürse, kızı Prenses Aerity ile evlenecektir. 

Wendy Higgins, The Great Hunt'da yeteneğini daha önce denemediği bir türde yazarak sınamış. Bildiğiniz gibi Higgins'i meşhur eden ve ülkemizde de basılan The Sweet Trilogy bir paranormal romance serisiydi, HarperTeen'in 8 Mart 2016'da yayımlayacağı bu roman ise "The Singing Bone/Şarkı Söyleyen Kemik" isimli Grimm masalından yola çıkarak yazılmış bir high fantasy.

Canavarı Öldür. Kızı Kazan.

Okuma şansı bulduğum bu kitap, 2016'nın genç yetişkin kitapları okumayı sevenler için hiç de fena geçmeyeceğini gösteriyor. Siz de benim gibi yeni kitapları erkenden keşfetmeyi seviyorsanız, gözünüz buralarda olsun. = )

Vampirella Ne Okuyor: "Sweet Evil"

Bildiğiniz gibi, "Tanrı'nın evlatları" ile "insan kızların" biraraya geldikleri, günümüz İncil'inde geçmekte. İlginç ve akıl çelen bir konu, değil mi? Hal böyle olunca fantastik edebiyat, özellikle Hush, Hush ve Fallen/Düşüş gibi serilerin dünya çapındaki başarılarından sonra, bizlere Nephilim öyküleri sunmaya ara vermeden devam ediyor.

Henüz ilk 100 sayfasını okuduğum, toplam 447 sayfadan oluşan Sweet Evil'ın çıkış noktası ilgi çekici olsa da yazarın lafı uzata uzata, döndüre dolandıra anlatması açıkçası uykumu getirdi. Eğer uyumazsam, kitabı okumaya devam edeceğim!

Genel anlamda, bir melek ile iblisin aşkının meyvesi (!) olan 16 yaşındaki Anna Whitt, anne karnındaki halini bile hatırlayabilen, Patti isimli yardımsever bir kadın tarafından evlatlık edinilen doğa üstü güçlerle donanmış bir genç kız. Kilometrelerce uzaktaki bir kokuyu duyabilir, geceleri gayet net görebilir ve kulaklarının işitmeyeceği şey yoktur. Neredeyse. Benim en çok ilgimi çeken ise, daha önce Evermore/Sonsuz'da karşılaştığım, auraları görebilme özelliği. Mesela, öfkeli bir anında senin auranın rengini görebilir. Süper!

Bir de "kötü çocuk" (olmazsa olmaz!) Kaiden Rowe'umuz var. (Dikkat! İsmi "Kayden" şeklinde okunuyor.) O da gayet klişelere tutunmuş bir karakter. Diğer yandan, kitabın ilk 100 sayfasında yaşanan en büyük klişe, Anna'nın bir partide içeceğine ilaç katılmasıydı. Absürt.