İnceleme: Melez

Katıksız öfke ve intikam arzusu ile yanıp tutuşmadığı zamanlarda aşık da olabilen (!) genç yetişkinin, aksiyon dolu fantastik macerası.

Kitabın ana karakteri Alex'i, sonuna kadar yönlendiren güç öfke, aslında. Önce annesinin dünyasını değiştirenlere, sonra otoriteye, sonra "ırk kastına" ve sonra da inanmadığını iddia ettiği kaderin ta kendisine duyduğu öfke, intikam alması için genç kızı ateşliyor. Fantastik elementler bir yana, Alex'in yaşadıklarını kendi gerçekliğimize uyarlamak pek zor değil.

Rüzgar, kulağıma bir fısıltıyı taşıdı "Lexie..."

Jennifer L. Armentrout, "kolay okunan" bir kitap ortaya koymanın gereğini yerine getirmiş. Okuyan genel kitleyi ve alt türü hesaba katarsak, elimizdekinin usul usul ilerleyen, aksiyon dozu düşük bir roman olması biraz şaşırtıcı olurdu. Kitap, olması gerektiği şekliyle yüksek tempolu ve sürükleyici. Yazar, kafasındaki öyküyü basitçe ve gereksiz ayrıntılara girmeden aktarmış. Böylelikle, sayfalar hızla çevriliyor.

Her ne kadar duygularımı bastırmaya çalışsam da bazıları dışarı sızıyordu. Üç yıl önce bütün geleceğim kusursuz bir şekilde planlanmıştı.

Kitabın kapağını da süsleyen muhteşem hatmi çiçeği metaforunun bir parçası olan anne sevgisi/özlemi, sözde değil özde dostluk ve heyecan verici ilk aşk, yine bu kitapta yer alan temalardan. Sadece gençler arasındaki kadın-erkek ilişkisine yoğunlaşmadan, suyunu çıkartmadan anlatılan Alex ile Aiden'ın aşkı, öyle illa ki taraflarca kelimelere dökülmesine gerek duyulmayan cinsten. Uğruna birçok şeyden vazgeçilebilen Caleb ise, davranışlarıyla dostluğu betimliyor. O senin zor anında, kapıdan kovsan bacadan gelecek, ortak anıların hatırına ısrarla yardım etmek için çılgınca şeyler yapabilecek biri. Aslında düşününce, bu kitaptaki karakterler gerçekten gözü kara ve belki de onları çekici kılan şeylerin başında da bu özellikleri geliyor.

Tüm bunlar ve daha fazlası göz önüne alındığında Half-Blood/Melez, şu yağmurlu günlerde oturup, keyifle okunabilecek fantastik bir roman.

Puan: 4