İnceleme: Under the Never Sky

Death Shop'ta ölmenin milyonlarca yolu var.

*Düşük dereceli spoiler alarmı.

Artık, seçilmiş insanlar yapay yaşam alanlarında, ilüzyonlara bağımlı bir hayat sürüyorlar. Herkesin "smarteye" adı verilen, tek gözlerine taktıkları özel bir sanal gerçeklik/eğlence/iletişim cihazı var. Bu cihaz sayesinde, çeşitli temalarda ve çağlarda geçen partiler düzenleyebilir, insanlarla iletişime geçebilir ve gerekli bilgileri alabilirler. Tabii ki bu akıllı cihazlar sadece sınırların içinde çalışıyor. Sınır dışında tam olarak neyin ve kimlerin olduğunu kimse bilmiyor ve işte bu nedenle macera son derece ilgi çekici.

Kitabın ana karakteri Aria, annesine ulaşmak için güç sahibi bir ailenin şımarık oğluna kur yapıyor. Fakat işler istediği gibi yürümüyor ve sonunda suçsuz yere sınır dışı ediliyor. Diğer yandan Perry isimli "vahşi" ile tanışıyoruz ve onun dünyasının Aira'nınki ile neredeyse taban tabana zıt olduğunu görüyoruz. Dahi genetik mühendislerinin el birliğiyle kurdukları "korunaklı" dünyada yaşayan Aria bir yanda, çetin doğa koşullarında kabile hayatı süren, okuma yazma bilmeyen, avcı Perry öbür yanda. Bu iki insanın hayatı bir noktada kesişiyor fakat birbirlerinden öylesine farklılar, farklı olana öylesine yabancılar ki kitabın yarısına geldiğinizde bile Perry'nin ismini bile Aria ile paylaşmadığını görüyorsunuz.

No roses or rings with him, but a knife with feathers carved into the handle. A knife that was part of him.

Kitap farklı okumalara açık ve okuduktan sonra eşinize dostunuza anlatacağınız egzantirik detaylarla dolu. Okurken, Aria'nın aslında ait olmadığını düşündüğü "dış dünyada" insanlığını geri kazandığını hissettim. Sırf annesi opera hayranı diye -Aria operadan nefret ediyor- genetiğiyle oynanmış bir bebek olarak dünyaya gelen Aria'nın değişimini izlemek de ilginç bir deneyim oldu. Öte yandan Perry'nin, küçük yiğeni Talon'a ve kalibe lideri ağabeyine karşı beslediği duygularla farkına vardığımız iç dünyasının gelişimini de merakla takip ettim.

Under the Never Sky da o kendisini bir çırpıda ele vermeyen, sabırla okunması gereken romanlardan. Bir saatten sonra ise elden bırakması güç geliyor. Hiçbir şey değilse bile Veronica Rossi'nin kurguladuğı evren okumaya değer.

Puan: 4