Hep yabancı yazarlardan/şairlerden bahsedecek değiliz ya, biraz da ülkemizin muhteşem kalemlerinden bahsedelim.
Sait Faik Abasıyanık
Ülkemizin yetiştirdiği en büyük sanatçılardan biri, ona ne şüphe! Onun öyküleriyle ilk olarak lise yıllarında tanışmış ve kalemine vurulmuştum. Tam istediğim gibi yazıyordu: Sade -gereksizce dallandırıp budaklandırmadan, detaylara boğmadan- anlamı sonuna kadar hissettirerek, akıcı ve olması gerektiği gibi "anı yakalayarak". "İşte öykü böyle yazılır," diyordum okurken. İşte öykü böyle yazılır. Üniversitedeki eğitimimize farklı bir anlam katan İngiliz bir hocamız, benim sınavlarda teslim ettiğim "yorumları" pek sever ve üzerine notlar yazardı: "Her zaman olduğu gibi arı, duru, öz. Odaktan şaşmadan." Hoşuma giderdi. Çünkü Sait Faik de Hemingway de sevdiğim bir çok sanatçı da öyle yazardı.
