Kitabın konusunu okuyup, kapağına baktığımda bir şans vermek istemiştim fakat ayırdığım vakte değmeyecek bir kitapla karşılaştım.
Çoluk çocuğa hitap eden ucuz sinema filmlerinde görmeye alışkın olduğumuz türden, zoraki bir aksiyon yaşanıyor kitap boyunca. Tahmin edilebilir olay örgüsüne bir de "romantizm sosu" boca edilmiş. Rock star-sıradan kız ve zengin kız-bahçıvan çocuk ilişkisi o kadar zorlama ki! Bu karakterlerin herhangi bir derinliği yok; ana karakterler bile sığ. İçlerinden birine karşı herhangi bir his beslemek mümkün değil. Tüm bu defolar bas bas bağırırken, yazar bari şu kitaptaki rock star çocuğu "Ay, yazık, o da içimizden biri aslında," kıvamında sunmasaydı keşke diyorum. Bunca şeyi okuduktan sonra, size bir de kitabın en büyük problemi bu değil desem, ne dersiniz?
Kitabın en büyük problemi, gerçekçilik namına sınıfta kalması. Düşünün, Amerikalı ve çoğu rahat yaşamaya alışmış ergenlik çağındaki gençleri rehin alıyorlar ve gözlerinin önünde insanlar sapır sapır öldürülüyor. Bu ortamda ne beklersiniz? Birkaç kişi bayılır, birkaç kişi fenalaşır, birkaç kişi midesini halıya boşaltır, değil mi? Öyle bir şey olmuyor. Birbirlerini teselli ediyor, "serin durmaya" çalışıyor yavrucaklar! Romantizm bile yaşanıyor bu ortamda yahu. Sakin kalma hususunda, Türk insanı olsalar, belki der, düşünürüm. Neticede bu gençler, Türk insanı gibi okuluna/işine kelle koltukta giden, sokağa çıktığı her an birçok farklı risk aldığını bilen, dolayısıyla tehlikeye bir nebze alışmış kimseler değiller.
Hiçbir yazarın çabasını görmezden gelip emeğine saygısızlık etmek istemem fakat bazı kitaplar var ki gerçekten üzerinde hiç durulmamış, "artık olduğu kadar!" zihniyetiyle kotarılmış gibi duruyor. Okunduğunda okura hiçbir şey katmıyor, bunu geçelim, eğlendirmiyor bile. Kısaca, The Girl in the Wall, kusurlarla dolu ve keyifsiz bir kitap diyebilirim.
1 gecede yazılmış kitaplardan biri daha desene :(
YanıtlaSil