It is the first day of November and so, today, someone will die.
*Düşük dereceli spoiler alarmı.
Kitapta bizleri Puck ve Sean karşılıyor. Bu iki karakter (her ne kadar Puck daha ön planda olsa da) bize kendi serüvenlerini anlatıyorlar; ikisinin de dünyasına yaklaşık bir ay kadar konuk oluyoruz. Kasım ayı başında gerçekleştirileceğini bildiğimiz Scorpio Yarışları'nın vakti geldiğindeyse kitabın son sayfalarına ulaşmış oluyoruz. Bu yönden bakınca, elimizde sırf bu tehlikeli mücadelenin anlatıldığı, aksiyonu bol bir roman olmadığını belirtmek yanlış olmaz sanırım.
Karakterlerden kısaca bahsetmek istiyorum sizlere. Çünkü bu kitap, çoğu 'çalakalem' yazılmış ve bizlerin de özünde sırf 'hafif kitap' diye gönül eğlendirmeyi seçtiğimiz genç yetişkin romanlarının aksine karakterlere belirli bir derinlik kazandırabilmiş bir eser.
Puck, ailesini vahşi su atlarının saldırısı sonucu kaybetmiş, ağabeyi Gabe ve küçük erkek kardeşi Finn ile yaşayan genç bir kız. Evde anne olmayınca, anne rolünü de Puck üstlenmiş, haliyle. Okurken omzundaki yüke üzülmemek elde değil. Diğer yandan, annesine büyük bir özlem duyuyor ve bu özlemin boyutunu, kafasının içinde çınlayan annesine dair cümlelerle bir nebze de olsa hissedebiliyoruz. Puck, annesini hem örnek alıyor hem de yaptıklarıyla gururlandırmak istiyor, her ne kadar artık yanında olmasa da. Kısaca, Puck genç yaşına rağmen çok güçlü ve olgun bir karakter. Hiçbirimizin yaşamak istemediği zor hayat şartları onu güçlü kılmış, aynı şu meşhur şarkıda olduğu gibi.
Başta Puck olmak üzere, Connolly kardeşler maddi açıdan büyük sıkıntılar çekiyor. Bu sıkıntılar dile kolay! Tek bir portakalın bile tüm kardeşlere bölünmesi gereken, yiyecek ekmeğin zor bulunduğu, kasabanın zengin "ağası" Malvern'a ait bir evde yaşıyorlar. Öğreniyoruz ki bunca zaman başlarında duran ağabeyleri Gabe de tüm bu yoksulluktan ve bulundukları kasabadan (Thisby) ayrılmak için gün sayıyor.
Puck'ın bu duruma bulduğu acil çözüm Scorpio Yarışları'na katılmak. Romanın başlarında şahit olduğumuz bu karar hayati bir önem taşıyor. Çünkü, kitabın ana temalarından, dondurucu sulardan fırlayan su atları -söylemesi zor ama bir o kadar da keyifli isimleriyle "capail uisce" (tekil hali ise "capall uisce")- tek bir darbe ile insanları ve önlerine çıkan canlıları parçalayabilen korkunç yaratıklar. Öte yandan, yarış son derece popüler. Tabii ki nam salmak ve büyük ödüle konmak birçok insan için son derece cezbedici.
Aslında, Puck verdiği bu kararla bir dizi olumsuz olayı başlatıyor. Belki de en kötüsü kasaba halkının kendisine karşı takındığı anti-feminist ve şovenist tavırlar. Bu yarışlara sadece erkeklerin katılabileceği kuralını da böylece "uydurmuş" oluyorlar.
Diğer ana karakter, Sean, hayatını Malvern'ın atlarına seyislik ederek kazanıyor. Birçok kişiyi su atlarının vahşetinden koruyabilecek kadar usta bir sürücü olduğunu ve yarışları tam dört kez kazandığını da eklemeliyim. Bir yandan yoksulluk, bir yandan da Malvern ve oğlu Mutt sayesinde çektikleri eklenince Sean'ın aslında tek değer verdiği varlığa, kızıl su atı Corr'a yaslanmak ve ondan güç almaktan başka seçeneği kalmıyor. Aralarında öyle bir bağ var ki Sean bazen Corr'a kendi hayatının daha fazla değer verdiğini hissettiriyor.
Bu iki karakterin, Puck ve Sean'ın hayatları yarış vesilesiyle kesişiyor. Tabii, kitap boyunca romantizm asla gözler önüne serilmiyor ve belki de yazar karakterlerinin özeline saygı gösteriyordur diye düşünüyorum. Bu yönüyle de roman ayrıksı bir duruş sergiliyor.
The Scorpio Races, fantastik elementlerini ayrıştırırsak, son derece realist. Elimizdeki kimsesiz insanların dramını gözler önüne seren bir eser. Hayatında lükslere yer olmayan, öksüz ve yetim çocukların herşeye rağmen hayata tutunma çabalarını okuyoruz. Okurken Puck'a ve Sean'a derin sempati duyuyor, yarışta ve hayatta kazanmalarını diliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder