Özel Röportaj: Julie Cross

Thank you, Julie Cross! 

Bu sene en sevdiğim kitaplardan biri Julie Cross'un Tempest'iydi. (bkz. İnceleme: Tempest) Bu duygularla, yazarıyla iletişime geçtim ve ortaya şahane bir röportaj çıktı!

İşte henüz kitabı Türkçe'ye çevrilmeden, yazarla tanışmanı sağlayacak bu röportaj şimdi VampirellaninGuncesi'nde!

Vampirella: Jackson gibi zamanda sıçrayışlar yapabilseydin, hangi yıla/yüzyıla yolculuk yapmak isterdin?
Julie Cross: Sanırım yakınlarda olurdum ve 1950'ler ya da 60'ları seçerdim veya 70'leri... Belki bir rock grubunu görürdüm ya da Neil Armstrong'un aya ayak basışını.

Vampirella: Kitapta Jackson liseye geri dönmek istemiyor. Senin lise yıllarının en iyi ve en kötü tarafı neydi?
Julie Cross: Benim için lisenin en kötü tarafı notlarımdı. Çok iyi bir öğrenci değildim. Organize olamıyor ve projelerimi teslim edemiyordum. Sanırım benim için en iyi kısmı spor ve dans takımlarına katılmaktı.

Vampirella: Kitaptaki Adam gibi aşırı-bilim-delisi arkadaşların var mı?
Julie Cross: Aşırı-bilim-delisi bir kocam var. Kesinlikle şahane biri ve bozduğum her şeyi tamir ediyor.

Vampirella: Yazı yazmaktan en çok hoşlandığın yer neresi?
Julie Cross: Ofisimde yazmayı seviyorum ama halka açık yerlerde yazmayı da seviyorum. Etrafımda birçok insan olmasına rağmen işime odaklanmış olmak iyi hissettiriyor. Kendimi dünyadan pek de soyutlanmış gibi hissetmiyorum.

Vampirella: Konu dışı ama merak ediyorum; insan avlayan zombiler aniden kasabanda belirseydi, ne yapardın? Koşup, saklanır mıydın yoksa kalıp, savaşır mıydın?
Julie Cross: Kasabamda insan avlayan zombiler mi? Eh... Ne olur ne olmaz diye kilerimde dolu konserve yiyecek saklıyorum. Ve çocuklarımla saklanırdım ama kocam, her ne kadar onu durdurmaya çalışsam da muhtemelen zombileri avlardı. Trajik, değil mi?