İnceleme: Cruel Beauty

Sadece bir budala kendini Gentle Lord'un evinde güvende hisseder.

Mitolojik Yunan tanrılarına dua eden, parşömeni andıran sahte bir gökyüzünün altında korku dolu ve huzursuz bir hayata mahkum edilen Arcadia halkının kurtuluşu, on yedinci yaş gününde Gentle Lord (Kibar Lord) olarak bilinen kurnaz iblis prensiyle evlenmek zorunda bırakılan ve labirenti andıran şatosunda belirsiz bir geleceğin kollarına fırlatılıp atılan Nyx'in ellerinde.

There's no wisdom in the world that will stop humans from trying to snatch what they want.

Umutsuz ruhların kapısını çaldığı "anlaşmalar kralı" Gentle Lord'un gerçek adı bir sır ve insanlar çağlar boyu ona çeşitli lakaplarla seslenmeyi adet edinmişler. Tatlı yüzlü felaket ve Nyx'e söylediği sahte ismi Ignifex gibi. Üstelik bu ölümsüz yaratık, uzaktan bakınca tam bir aristokrat! Düzgün cümlelerini ve melodik kahkahasını duyman gerek. Yaklaşıp da gözlerinin "insan gözü" olmadığını görünce bir şeylerin ters gittiğini anlıyorsun gerçi. Kendi içinde çelişkilerle dolu bu çok katmanlı karakter, günlerini ölümlülerin bir şekilde daima kaybedeceği anlaşmalar yaparak, gecelerini ise niyeyse çok korktuğu karanlıktan saklanarak geçiriyor. İşte zamanında bu kendi açısından kârlı gözüken anlaşmalardan birini de Nyx'in babasıyla yapmış ve sonuç ortada.

Öte yandan, bu sırlar evinde bir de Shade var. Adı üstünde, sadece bir gölge. Efendisine içten içe kin besleyen ve sonraları hakkında birçok şey keşfettiğimiz Shade'in üzerindeki lanet perdesi bir tek geceleri aralanıyor. Nyx ile olan muhabbeti ise, kitabın iskeletinin hayati önem taşıyan bir parçasını oluşturuyor.

Kitabın gözü Nyx, görev duygusuyla yetiştirilmiş, düşmanını yenmek için gerekli olan bilgi kırıntılarını ezberleyerek ve gerektiği anda kullanabilmek için büyülü sembolleri çözümleyerek büyümüş bir genç kız. Annesiz kalan, katı bir teyze ve onunla pek bir uyumlu görünen babasıyla büyüyen kız, sonuç olarak ailenin el bebek gül bebek büyüttüğü ikiz kız kardeşine düşman olmuş. Onu sevmesi gerektiğini biliyor ama nefretine engel olamıyor ve tek başına kaldığı vakit iç hesaplaşmalarla boğuşuyor.

Leonidas's sweet and gentle daughter, with a world of poison in your heart. You fought and fought to keep all the cruelty locked up in your head, and for what? None of them ever loved you, because none of them ever knew you.

Nyx, kitap boyunca iradeli davranmaya, doğru olanı yapmaya ve seveceği ya da nefret edeceği kişiler konusunda net olmaya çalışıyor. Kağıt üzerinde ne yapması gerektiği açıkça yazıyor. Fakat işler öyle planlandığı gibi gitmez ve hislerine söz geçiremezsin bazen. Sanırım bu konuda hiç düşünmeden birkaç düzine atasözü de sıralayabiliriz. Demek ki bazı şeyler gerçekten tecrübeyle sabittir.

We fell until we had been falling forever and always, and always would continue falling, because nothing existed outside this chaos of fire and shadow.
But I held on to him.
And he held on to me.

Böylece, biri hikaye anlatmaya başlar ve nefesi kanlı canlı insanlar yaratır önünde. En çok akılda kalan ise gri bölgede yaşayanlardır. Ne melek, ne şeytandır onlar ve bu yüzden, bize bizi anlatırlar. İlk romanıyla Rosemund Hodge da bunu başarıyor: Ruhunda iyiliği ve kötülüğü aynı anda barındıran, etten kemikten karakterler yaratıyor. Onlara inanmak ve kazandıklarını görmek istiyoruz okurken. Yarattığı atmosferin büyüsü ve dili kullanmaktaki ustalığı ile örümcek ağı misali ördüğü kurguya kendimizi kaptırıyoruz. "Güzel ve Çirkin" masalının mitoloji çerçevesinde serbest bir yorumu niteliğindeki roman, adını onurlandırıyor: Güzelliğiyle seni büyülüyor, acımasızca kalbini kırıyor ama teselli etmeyi de biliyor.

Puan: 5