Kitabı merakla elimize aldığımızda, hemen arka kapağında "lanet işleyiciliğinin" kabaca bir tarifi ile karşılaşıyoruz. Kısaca, "işleyiciler" insanların tenine dokunduğunda onlara duygusal, zihinsel ya da fiziksel etki edebilen 'seçilmiş kişiler'. Romanın baş karakteri Cassel, kendisinin bu özelliklerden yoksun olduğunu söylese de hevesimiz kaçmıyor, ne de olsa ailesinin her bir üyesinde çeşitli "işleyici" güçleri bulunuyor. Örneğin; annesi temas ettiği insanların herhangi birşeyi sevmesini ya da aksine nefret etmesini sağlayabilen bir "duygu işleyici", ağabeylerinden biri ise parmak ucuyla dahi dokunduğu bir insanı acılara sürükleyebilen bir "fizik işleyici". Kısaca, romanın çıkış noktası oldukça ilgi çekici. Fakat bu romanın iyi bir eser olmasına yetebilecek bir faktör değil.
Kitabın en büyük kaybı hiç şüphesiz Holly Black'in yazım tekniklerinden kaynaklanıyor. Yazarın, ara vermeksizin kullandığı geniş zaman ekleri okuyucunun olay akışını takip etmesini zorlaştırıyor. Geniş zaman eklerinin metin boyunca kullanılması kitabın selameti için tavsiye edilen bir tutum değildir. Okumayı güçleştiren bir diğer sorun ise, yazarın okuyucuyu adeta "detay denizine" balıklama dalmaya zorlaması. Sayfalar o kadar gereksiz detaylarla doldurulmuş ki bir süre sonra okuduklarınızı bir araya getirmekte zorlanıyorsunuz. Bu görüşe karşı çıkmak adına "edebi tasvirlerden" bahsetmek yersiz olur, neticede bu bir genç yetişkin romanı ve yazarın Cassel isimli yeni yetmenin evindeki süprüntüden uzun uzadıya bahsederken edebi bir kaygı gütmediği kesin. Bunca detay bir araya geldiğinde, hem okuyucu zihnen yoruluyor hem de asıl merak ettiği "mühim noktalar" defalarca ertelenmiş oluyor. Okuyucuyu uyanık tutmak adına sırları hissettirip, metin sonunda ifşa etmek farklıdır, kitabın konusunu oluşturulan ana hatları üç beş kelime ile ortaya atıp sayfalar boyunca okuyucunun unutmasına yol açmak farklı. -Burda ters tepen birşeyler seziyorum.- Aynı şekilde, ucu açık bırakılan birçok şeyin de okuyucu tarafından tahmin edilmesi istenmekte. Örneğin; Cassel'in gördüğü egzantrik rüyalar aracılığıyla ısrarlı inma edilen "suçlu bilinçaltı" herhalde bu kadar zorlamadan da okuyucuya aktarılabilirdi.
Üzülerek belirtiyorum ki elimizdeki kitap, potansiyelini kendi elleriyle yok etmiş bir diğer fantastik roman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder